Σκεφτόμουν λίγο περισσότερο γύρω από αυτό το θέμα με την εστίαση του βλέμματος όταν κάνεις Ζαζέν, ένα θέμα που μόλις πρόσφατα άρχισε να με απασχολεί. Πιστεύω, ωστόσο, ότι πρόκειται για ένα άκρως σημαντικό ζήτημα για όσους ασκούνται στο Ζαζέν και νομίζω ότι το πίστευα για πολύ καιρό άσχετα αν μόνο τώρα κατάφερα να το βάλω σε λέξεις. Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής.
Δε θυμάμαι ακριβώς τι μου είχε πει ο πρώτος μου δάσκαλος σχετικά με την εστίαση του βλέμματος όταν άρχισα να ασκούμαι πριν από είκοσι και βάλε χρόνια. Θυμάμαι όμως ότι εκνευριζόμουν κάθε φορά που συνειδητοποιούσα ότι το βλέμμα μου άρχιζε να θολώνει και να χάνω την εστίασή μου. Πήρα λοιπόν ένα μαρκαδοράκι και έκανα μια βούλα στον τοίχο που συνήθως κοίταζα όταν έκανα Ζαζέν –όταν η βούλα χανόταν από το οπτικό μου πεδίο, ήξερα ότι έπρεπε να συμμαζευτώ.
Την παραπάνω τεχνική απλώς την αναφέρω –δεν την προτείνω επειδή είναι κάπως τεχνητή και ο λόγος που σταμάτησα να την ακολουθώ (και μάλιστα σχετικά γρήγορα), ήταν επειδή η βούλα άρχισε να μου αποσπά την προσοχή.
Άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά το ζήτημα πριν από κάνα-δυο χρόνια, όταν άκουσα για πρώτη φορά τον Νισιτζίμα να λέει ότι το βλέμμα θα πρέπει να παραμένει εστιασμένο κατά τη διάρκεια του Ζαζέν. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι όταν το βλέμμα μου δεν ήταν εστιασμένο, η άσκησή μου επίσης δεν ήταν εστιασμένη, η θέση του σώματός μου είχε ξεφύγει κάπως και το όλο πράμα χρειαζόταν συμμάζεμα.
Κατά τη διάρκεια του τριήμερου ησυχαστηρίου στην αρχή του μήνα, καθώς και κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου μας μονοήμερου μικρό-ησυχαστηρίου το προηγούμενο Σάββατο, είχα την ευκαιρία να το προσέξω το συγκεκριμένο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά. Όποτε το βλέμμα έχανε την εστίασή του, η άσκηση άρχιζε να ξεστρατίζει. Όταν τα μάτια δεν είναι εστιασμένα, ο νους αρχίζει να περιπλανιέται και η θέση του σώματος χαλάει. Αντίστοιχα, όταν εστίαζα το βλέμμα, κατάφερνα να ξαναφέρω και τα υπόλοιπα εκεί που έπρεπε να είναι.
Κάποτε άκουσα τον πρώτο μου δάσκαλο, να απαντάει μια ερώτηση σχετικά με το αν τα μάτια πρέπει να είναι ανοιχτά ή κλειστά, λέγοντας ότι όταν τα μάτια είναι κλειστά, είναι σαν να λες ότι αυτό που είναι μέσα στο κεφάλι σου, είναι πιο σημαντικό από αυτό που είναι έξω. Στη βουδιστική άσκηση, πρέπει να δίνουμε ίσο βάρος και στα δύο –πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό.
Πρόσφατα λοιπόν, πείσθηκα ότι η βουδιστική άσκηση είναι η άσκηση του να κρατάς τα μάτια ανοιχτά και με εστιασμένο το βλέμμα.
* Στίχος από το ένα κομμάτι των Lords of the New Church, των οποίων ο τραγουδιστής, Στιβ Μπέιτορς (Stiv Bators) ήταν μέλος των The Dead Boys από το Κλίβλαντ. (Σ.τ.Μ. ο στίχος θα μπορούσε να αποδοθεί: άνοιξε τα μάτια σου και δες τα ψέματα που είναι μπροστά σου)
Μπραντ Ουόρνερ – Δευτέρα, 25 Σεπτεμβρίου 2006
Δε θυμάμαι ακριβώς τι μου είχε πει ο πρώτος μου δάσκαλος σχετικά με την εστίαση του βλέμματος όταν άρχισα να ασκούμαι πριν από είκοσι και βάλε χρόνια. Θυμάμαι όμως ότι εκνευριζόμουν κάθε φορά που συνειδητοποιούσα ότι το βλέμμα μου άρχιζε να θολώνει και να χάνω την εστίασή μου. Πήρα λοιπόν ένα μαρκαδοράκι και έκανα μια βούλα στον τοίχο που συνήθως κοίταζα όταν έκανα Ζαζέν –όταν η βούλα χανόταν από το οπτικό μου πεδίο, ήξερα ότι έπρεπε να συμμαζευτώ.
Την παραπάνω τεχνική απλώς την αναφέρω –δεν την προτείνω επειδή είναι κάπως τεχνητή και ο λόγος που σταμάτησα να την ακολουθώ (και μάλιστα σχετικά γρήγορα), ήταν επειδή η βούλα άρχισε να μου αποσπά την προσοχή.
Άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά το ζήτημα πριν από κάνα-δυο χρόνια, όταν άκουσα για πρώτη φορά τον Νισιτζίμα να λέει ότι το βλέμμα θα πρέπει να παραμένει εστιασμένο κατά τη διάρκεια του Ζαζέν. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι όταν το βλέμμα μου δεν ήταν εστιασμένο, η άσκησή μου επίσης δεν ήταν εστιασμένη, η θέση του σώματός μου είχε ξεφύγει κάπως και το όλο πράμα χρειαζόταν συμμάζεμα.
Κατά τη διάρκεια του τριήμερου ησυχαστηρίου στην αρχή του μήνα, καθώς και κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου μας μονοήμερου μικρό-ησυχαστηρίου το προηγούμενο Σάββατο, είχα την ευκαιρία να το προσέξω το συγκεκριμένο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά. Όποτε το βλέμμα έχανε την εστίασή του, η άσκηση άρχιζε να ξεστρατίζει. Όταν τα μάτια δεν είναι εστιασμένα, ο νους αρχίζει να περιπλανιέται και η θέση του σώματος χαλάει. Αντίστοιχα, όταν εστίαζα το βλέμμα, κατάφερνα να ξαναφέρω και τα υπόλοιπα εκεί που έπρεπε να είναι.
Κάποτε άκουσα τον πρώτο μου δάσκαλο, να απαντάει μια ερώτηση σχετικά με το αν τα μάτια πρέπει να είναι ανοιχτά ή κλειστά, λέγοντας ότι όταν τα μάτια είναι κλειστά, είναι σαν να λες ότι αυτό που είναι μέσα στο κεφάλι σου, είναι πιο σημαντικό από αυτό που είναι έξω. Στη βουδιστική άσκηση, πρέπει να δίνουμε ίσο βάρος και στα δύο –πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό.
Πρόσφατα λοιπόν, πείσθηκα ότι η βουδιστική άσκηση είναι η άσκηση του να κρατάς τα μάτια ανοιχτά και με εστιασμένο το βλέμμα.
* Στίχος από το ένα κομμάτι των Lords of the New Church, των οποίων ο τραγουδιστής, Στιβ Μπέιτορς (Stiv Bators) ήταν μέλος των The Dead Boys από το Κλίβλαντ. (Σ.τ.Μ. ο στίχος θα μπορούσε να αποδοθεί: άνοιξε τα μάτια σου και δες τα ψέματα που είναι μπροστά σου)
Μπραντ Ουόρνερ – Δευτέρα, 25 Σεπτεμβρίου 2006
No comments:
Post a Comment