Είμαι ακόμα εδώ, στο Κέντρο Ζεν του Σαν Φρανσίσκο (San Francisco Zen Center) όπου συμμετείχα στην πρωινή λειτουργία του Σαββάτου. Ο επόμενος γύρος Ζαζέν ξεκινάει σε 15 λεπτά περίπου και θα πάω να κάτσω. Όμως καθώς περιμένω, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που οι τύποι εδώ ψέλνουν αρκετά συχνά: πρόκειται για την «Αρμονία της Ομοιότητας και της Διαφοράς» του Σεκίτο Κίσεν (700-790), ένα πολύ ωραίο κείμενο στο οποίο αναφέρεται και ο Σούνριου Σουζούκι στο βιβλίο “Branching Streams Flow in the Darkness: Zen Talks on the Sandokai”.
Δεν έχω χρόνο για σχόλια, οπότε απλώς σας το μεταφέρω ως έχει. Καλή διασκέδαση!
Σαντοκάι
Ο νους του μεγάλου σοφού της Ινδίας
μεταδίδεται προσωπικά από τη δύση στην ανατολή.
Οι ανθρώπινες ικανότητες μπορεί να είναι οξυμένες ή όχι
όμως ο Δρόμος δεν έχει βόρειους ή νότιους προγόνους.
Η πνευματική πηγή λάμπει καθαρή στο φως,
τα ρυάκια διακλαδίζονται και ρέουν στο σκοτάδι.
Το να πιάνεσαι από τα πράγματα είναι σίγουρα ψευδαίσθηση
–το να συμφωνείς με την ομοιότητα δεν είναι φώτιση.
Όλα τα αντικείμενα των αισθήσεων αλληλεπιδρούν –και όμως όχι.
Η αλληλεπίδραση φέρνει εμπλοκή.
Αλλιώτικα, καθετί μένει στη θέση του.
Οι εικόνες ποικίλλουν σε ποιότητα και μορφή,
οι ήχοι διαφέρουν –ευχάριστοι ή τραχείς.
Ο εκλεπτυσμένος και ο απλός λόγος ενώνονται
στο σκοτάδι, οι καθαρές και οι μπερδεμένες φράσεις
διαχωρίζονται στο φως.
Τα τέσσερα στοιχεία επιστρέφουν στη φύση τους
όπως το παιδί επιστρέφει στη μητέρα του
η φωτιά θερμαίνει, ο αέρας κινεί, το νερό βρέχει, η γη είναι στέρεα.
Μάτι και εικόνες, αυτί και ήχοι, μύτη και οσμές, γλώσσα και γεύσεις
–κάθε πράγμα, ανάλογα με τις ρίζες αυτές, ξεπετάγεται και μεγαλώνει.
Ο κορμός και τα κλαδιά έχουν όλα την ουσία
–ο σεβάσμιος και ο απλός έχουν καθένας τον δικό του λόγο.
Στο φως υπάρχει σκοτάδι
όμως μην το βλέπεις σαν σκοτάδι.
Στο σκοτάδι υπάρχει φως όμως μην το βλέπεις σαν φως.
Το φως και το σκοτάδι είναι αντίπαλοι
όπως το εμπρός και το πίσω πόδι όταν βαδίζεις.
Καθένα από τα χιλιάδες πράγματα έχει την αξία του
η οποία εκφράζεται σύμφωνα με τη λειτουργία και τη θέση του.
Τα φαινόμενα υπάρχουν –το κουτί και το καπάκι ταιριάζουν,
οι αρχές ανταποκρίνονται, οι αιχμές από τα βέλη συναντιούνται.
Ακούς τις λέξεις, καταλαβαίνεις το νόημά τους
–μη θέτεις δικά σου πρότυπα.
Αν δεν κατανοείς τον Δρόμο που είναι μπροστά σου
πώς θα αναγνωρίσεις το μονοπάτι καθώς περπατάς;
Η πρόοδος δεν είναι θέμα απόστασης
όμως αν είσαι μπερδεμένος, τα βουνά και τα ποτάμια σου κλείνουν τον δρόμο.
Ειλικρινά σε παρακαλώ να μελετήσεις το μυστήριο
και να μην περάσεις τις μέρες και τις νύχτες σου μάταια.
Μπραντ Ουόρνερ – Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008
No comments:
Post a Comment