skip to main |
skip to sidebar
[...]
Εχτές το βράδυ λοιπόν, μια φίλη μου ήθελε κάποιον να της κάνει μια ταριφιά για να πάει να δει μια δική της φίλη –ας πούμε ότι η πρώτη φίλη λέγεται Σάλι και η δεύτερη Τάμπιθα. Η Τάμπιθα είχε καλέσει τη Σάλι σε ένα πράμα σχετικό με το Δικτυακό Μάρκετινγκ (Network Marketing) στο Σίλβερλεϊκ, μια χαϊλέ περιοχή του Λος Άντζελες.
Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα σε μια εκδήλωση σχετική με το Δικτυακό Μάρκετινγκ. Το Δικτυακό Μάρκετινγκ είναι κάτι σαν αυτό που κάνει η Amway, η Herbalife ή η Avon: είναι κάτι εταιρείες που δε διαφημίζονται αλλά κάνουν κάτι σικέ πάρτι στα οποία προσπαθούν να σε ψήσουν να αγοράσεις τα προϊόντα τους. Όμως δε θέλουν μόνο να ψωνίσεις –θέλουν να σε κάνουν να γίνεις και πωλητής τους.
Η ατμόσφαιρα θύμιζε αρκετά αυτό που αισθάνεσαι στις μαζώξεις των θρησκευτικών αιρέσεων (cults). Μέσα στο κοινό είναι τοποθετημένοι αρκετοί που είναι ήδη μέλη και η δουλειά τους είναι να φωνάζουν «Μπράβο!» σε συγκεκριμένα σημεία της παρουσίασης –μερικές φορές μάλιστα, είναι κάπως πιο διακριτικοί και απλώς λένε κάτι σαν «Ουάου!» ή «Απίστευτο!» τη στιγμή που πρέπει, λες και απλώς έτυχε να βρίσκονται εκεί και να εντυπωσιαστούν από την παρουσίαση που παίζει στο Power Point.
Στο τέλος της παρουσίασης, οι πιστοί κόβουν βόλτες και ρωτάνε τους καινούριους «Τι σου άρεσε;» –δέχτηκα την ερώτηση τρεις φορές από ανθρώπους που προφανώς δεν αντιλαμβάνονταν πόσο καρφώνονταν ότι ήταν βαλτοί. Και τις τρεις φορές τους απάντησα «Πολύ ωραίο σπίτι είναι αυτό» (επειδή όντως ήταν) και τις τρεις φορές έμειναν εμβρόντητοι. Ελάτε ρε παιδιά! Λίγη φαντασία! Πείτε τουλάχιστον κάτι σε στιλ «Ναι, και ο ιδιοκτήτης το αγόρασε με τα λεφτά που έβγαλε όντας μέλος του δικτύου». Τι μαλάκες. Ακόμα κι εγώ θα μπορούσα να το κάνω αυτό και αυτά τα ζώα είχαν μείνει κόκαλο επειδή δε σχολίασα κάτι σχετικό με τη μαλακισμένη παρουσίασή τους. Α σιχτίρ!
Τέλος πάντων, το συγκεκριμένο κόλπο –θέλω να πω, πρόγραμμα– είχε να κάνει με κάτι φτηνά προγράμματα διακοπών. Το σκεπτικό είναι ότι φτιάχνονται κάτι μεγάλες ομάδες ανθρώπων που μπορούν να αγοράσουν μαζικά και να μειώσουν τα έξοδα των διακοπών των μελών τους (Ουπς! Δεν έπρεπε να το πω αυτό –έτσι μας είπαν στο τέλος της παρουσίασης). Καλή ιδέα, φαντάζομαι, αν θες να πας διακοπές έτσι γενικώς, παρέα με ένα μάτσο ζόμπι από το γκρουπ.
Καθώς παρακολουθούσα το όλο πράγμα, συνειδητοποίησα ότι είχα δει το ίδιο ακριβώς έργο άλλες δύο φορές: τη μια στο βίντεο The Secret και την άλλη στα βιντεάκια στο YouTube από τα σεμινάρια του Big Mind® του Γκένπο Ρόσι. Όπως είπα και παραπάνω, σ’ αυτά τα μαρκετινίστικα ιβέντ υπάρχει ούτως ή άλλως μια ατμόσφαιρα που θυμίζει θρησκευτικές αιρέσεις, οπότε οι τύποι από το The Secret και το Big Mind® δεν είχαν παρά να εφαρμόσουν τις αρχές, τη φιλοσοφία και τις τεχνικές του δικτυακού μάρκετινγκ στις λεγόμενες «πνευματικές» ασκήσεις –το οποίο είναι αντιστροφή αυτού που έγινε αρχικά: τις ιδέες αυτές, τις τσίμπησαν από τις διάφορες αιρέσεις, κάποιοι τύποι που ήθελαν να βγάλουν λεφτά. Πολύ έξυπνο. Όμως, εν τέλει, άνευ αξίας.
Γι αυτό πρέπει κάποια στιγμή κάποιος να πλακώσει στις κλωτσιές (και μιλάω για άγριες κλωτσιές) τον Γκένπο Ρόσι. Στην περίπτωση του The Secret, το όλο πράγμα είναι μια παπαριά από την αρχή μέχρι το τέλος και δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος ουσίας ή αξίας –είναι εξίσου χρήσιμο όσο τα προϊόντα της Herbalife ή οι φτηνές διακοπές με τα ζόμπι. Με τον Γκέμπο όμως, το πρόβλημα είναι ότι εκεί η ίδια τακτική ακολουθείται για το Ζεν, το οποίο στον πυρήνα του είναι η πιο πρακτική και χρήσιμη φιλοσοφία και άσκηση που υπάρχει. Όπως έχω πει και άλλοτε, αν θέλει κανείς να πα' να συμμετάσχει στις βλακώδεις μαζώξεις του Γκένπο, ας πάει. Όμως αυτό το πράμα δεν είναι Βουδισμός και όποιος λέει ότι είναι, θέλει κλωτσιές στον κώλο.
Όλο το κόλπο με το δικτυακό μάρκετινγκ (παραδείγματα του οποίου είναι και το Big Mind® και το The Secret), βασίζεται σε δύο ιδέες. Η μια είναι ότι αυτό που πραγματικά θέλεις από τη ζωή σου είναι ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΕΞΩ και όχι εδώ και η άλλη, ότι ο μάγκας που πρωταγωνιστεί στο σόου έχει αυτό που χρειάζεσαι και μπορεί να στο πουλήσει. Πρόκειται για την απόλυτη σύγχυση, την οποία δημιουργεί και συντηρεί η συλλογική σκέψη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης ότι τόσο οι κομπίνες με το δικτυακό μάρκετινγκ, όσο και το Big Mind®, ενστερνίζονται την ίδια ιδέα ότι όλο αυτό το πράγμα ως τώρα ήθελε πολύ χρόνο, προσπάθεια και ενέργεια όμως πλέον υπάρχει μια καινούρια τεχνική που έχει τα ίδια αποτελέσματα χωρίς όλη τη βαβούρα. Στην περίπτωση του δικτυακού μάρκετινγκ ο στόχος είναι να γίνεις πλούσιος, ενώ στην περίπτωση του Γκένπο και των άλλων, το να φτάσεις στη φώτιση. Πιστέψτε ό,τι θέλετε, κορόιδα.
Ακούστε. Απλώς σας λέω αυτό που βλέπω. Δε δίνω μια αν το πιστεύετε ή όχι. Δεν προσπαθώ να σας πείσω ότι έχω δίκιο. Πιστεύω όμως ότι έχει κάποια αξία να προσπαθείς να εκφράσεις τη συγκεκριμένη άποψη, ακόμα και αν κανείς δε δίνει ιδιαίτερη προσοχή. Αυτά.
Μπραντ Ουόρνερ – Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007
ΥΓ
Για το The Secret, μπορείτε να περάσετε μια βόλτα από το σχετικό σάιτ.
[Σ.τ.Μ. Το κείμενο που ακολουθεί μπορεί να φανεί κάπως περίεργο στην αρχή καθώς πρόκειται για συνέχεια μιας συζήτησης σχετικά με τα κείμενα του Μπραντ Ουόρνερ στο πορνογραφικό (και καλά) σάιτ Suicide Girls. Καθώς δεν έχω μεταφράσει εκείνο το κείμενο στα Ελληνικά, ίσως ο αναγνώστης αισθανθεί κάποιο κενό όμως νομίζω ότι διαβάζοντας λίγο παρακάτω, θα μπορέσει να συνδέσει το νόημα.]
Κάποιος ανώνυμος αναγνώστης, άφησε στα σχόλια το παρακάτω κείμενο:
Η Πέμπτη Άσκηση: Αντιλαμβανόμενος τον πόνο που προκαλείται από την απερίσκεπτη κατανάλωση, ορκίζομαι ότι θα προάγω την καλή υγεία, τόσο τη σωματική όσο και την διανοητική, για εμένα, την οικογένειά μου και την κοινωνία μου, έχοντας επίγνωση του τι τρώω, τι πίνω και τι καταναλώνω. Ορκίζομαι να εισάγω στο σώμα μου, στη συνείδησή μου και στο συλλογικό σώμα και συνείδηση της οικογένειάς μου και της κοινωνίας, μόνο αυτά που προάγουν τη γαλήνη, την ευεξία και τη χαρά. Είμαι αποφασισμένος να μη χρησιμοποιήσω οινοπνευματώδη ή άλλες τοξικές ουσίες και να μην βάλω μέσα μου τροφές ή άλλα προϊόντα που περιέχουν τοξίνες –προϊόντα όπως κάποια τηλεοπτικά προγράμματα, κάποια περιοδικά, κάποια βιβλία, κάποιες ταινίες και κάποιες συζητήσεις. Γνωρίζω ότι καταστρέφοντας το σώμα και τη συνείδησή μου με τα δηλητήρια αυτά, προδίδω τους προγόνους μου, τους γονείς μου, την κοινωνία μου και τις μελλοντικές γενεές. Θα εργαστώ προκειμένου να μεταμορφώσω τη βία, τον φόβο, τον θυμό και τη σύγχυση στον εαυτό μου και στην κοινωνία, ακολουθώντας μια δίαιτα για τον εαυτό μου και για την κοινωνία. Αντιλαμβάνομαι ότι μια σωστή δίαιτα είναι αναγκαία για τη μεταμόρφωση τόσο του εαυτού μου, όσο και της κοινωνίας.
Ο αναγνώστης (ή η αναγνώστρια, όμως θεωρώ ότι είναι μάλλον άντρας), λέει ότι του φαίνεται περίεργο που ένας δάσκαλος θα ενθάρρυνε κάτι τέτοιο –φαντάζομαι, ότι εννοεί «θα ενθάρρυνε τον κόσμο να πάει να δει τσόντες». Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα έπρεπε ίσως να γίνω λίγο πιο σαφής, ξέροντας ωστόσο ότι όσο και να προσπαθήσω να αποσαφηνίσω αυτά που λέω, δεν πρόκειται ποτέ να καλύψω τους πάντες. Παρόλα αυτά, το θέμα εδώ μου φάνηκε ενδιαφέρον.
Κατ’ αρχάς, δε σας ενθαρρύνω να πάτε να δείτε τσόντες. Στην πραγματικότητα, είναι εντελώς στ’ αρχίδια μου αν θα το κάνετε ή όχι. Δε με αφορά καθόλου. Επίσης, ενδέχεται να έδωσα μεγάλη έμφαση στην οικονομική πλευρά αυτού που κάνω για τα Suicide Girls –καίτοι δε θα μπορούσα να ζω αποκλειστικά από τα βιβλία μου και από αυτά που γράφω στα SG, έχω ήδη μια άλλη δουλειά οπότε δεν είμαι φτωχός. Ούτε και πλούσιος είμαι, όμως δε γράφω στα SG για τα λεφτά. Το κάνω κυρίως για να ενοχλήσω τους ευσεβείς βουδιστές!
Αυτό ήταν αστείο, έτσι; Για όνομα του Θεού!
Τα SG μου προσφέρουν ένα φόρουμ μέσω του οποίου μπορώ να φτάσω σε ένα τεράστιο κοινό. Θα έβγαζα τα ίδια (ίσως και περισσότερα) λεφτά αν ζητούσα δωρεές μέσω PayPal από τούτο εδώ το μπλογκ, όμως όταν γράφω εδώ, μιλάω σε ανθρώπους που ήδη ξέρουν για τι πράγμα μιλάμε. Αντίθετα, όταν γράφω για το κοινό των SG, αισθάνομαι μια πολύ μεγαλύτερη πρόκληση –είναι σαν να κάνω ένα αλλόκοτο κοινωνιολογικό πείραμα: πάντοτε πίστευα ότι ο Βουδισμός κάνει καλό στους πάντες και τώρα δοκιμάζω να δω αν αυτό όντως ισχύει.
Για να απαντήσω, ωστόσο, στο παραπάνω απόσπασμα, πρόκειται για μια άποψη την οποία έχω ακούσει πολλές φορές και σε διαφορετικές εκδοχές. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος ποιος την πρωτοείπε (αν και νομίζω ότι μπορώ να μαντέψω), όμως ένα πράγμα που θα ήθελα να πω –για την περίπτωση που δεν το καταλάβατε – είναι ότι δεν πρόκειται για κάποια παραδοσιακή, αρχαία βουδιστική πηγή αλλά για μια σύγχρονη ερμηνεία. Και δε θα έφτανα στο σημείο να πω ότι είναι εσφαλμένη ή να την καταδικάσω, όμως θα έλεγα ότι δεν είναι η προσέγγιση βάσει της οποίας εκπαιδεύτηκα, ούτε η προσέγγιση που θέλω να διδάσκω.
Προφανώς η σημερινή κουλτούρα βρίθει ερεθισμάτων και τα ερεθίσματα αυτά μπορούν να μας αποσπάσουν πολύ την προσοχή όταν ασκούμαστε. Όταν κάθεσαι στο μαξιλάρι σου, όλα όσα έχεις στοιβάξει μέσα στον εγκέφαλό σου αρχίζουν να ξεχειλίζουν και όσο λιγότερα χώνεις εκεί μέσα, τόσο πιο εύκολο είναι να φτάσεις σε μια ήρεμη, όμορφη κατάσταση στο Ζαζέν. Ωστόσο, ο Ντόγκεν προειδοποιεί ότι το να φτάνεις σε ήρεμες και όμορφες καταστάσεις του νου δεν είναι στην πραγματικότητα ο στόχος της άσκησής μας. Μπορεί να είναι μια ωραία επιπρόσθετη ωφέλεια, όμως δεν είναι ο λόγος που κάνουμε την άσκηση.
Δεν καταδικάζω την προσέγγιση που προτείνει ο ανώνυμος φίλος μας. Θέλω να πω, το να τρως σωστά είναι πολύ καλό, όπως εξίσου καλό είναι το να μην τρως ώρες και ώρες σκοτώνοντας αδιάκριτα κακούς σε ένα γκέιμ. Το να ξέρεις πώς αυτού του τύπου τα ερεθίσματα επηρεάζουν τον νου σου και το σώμα σου, αυτό κι αν είναι πολύ, πολύ, πολύ καλό. Όμως δεν είναι καλό το να προσπαθείς να αποκλείσεις την πραγματικότητα βουλώνοντας τα’ αυτιά σου και φωνάζοντας «Νια! Νια! Νια! Δε σ’ ακούω! Δε σ’ ακούω!»
Ο Ντόγκεν λέει «Εξαλείφοντας τους περισπασμούς, διπλασιάζουμε την ασθένεια... Ο διανοητικός αποκλεισμός προσθέτει στην ασθένεια και την επαυξάνει.. Η ίδια η στιγμή της εξάλειψης είναι, αναπόφευκτα, ενόχληση. Είναι ταυτόχρονα [Σ.τ.Μ. ο περισπασμός και η εξάλειψή του] και είναι πέρα από την ιδέα του ταυτόχρονου. Οι περισπασμοί περιλαμβάνουν πάντοτε το γεγονός της [προσπάθειας] εξάλειψής τους».
Το παραπάνω είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της διδασκαλίας που έμαθα από τη γενεαλογία του Ντόγκεν και που θέλω να μεταφέρω. Το πώς ακριβώς μπορεί να γίνει αυτό πράξη, εξαρτάται από το εκάστοτε άτομο και δε θέλω να φτάσω στο σημείο που έφτασε ο συγγραφέας του κειμένου που παρέθεσα στην αρχή και να αρχίσω να δίνω λίστες με «δηλητηριώδεις δραστηριότητες» –μου φαίνεται τραβηγμένο. Κατά καιρούς, σε τετ-α-τετ συζητήσεις, έχω κάνει προτάσεις που ενίοτε θυμίζουν αυτό που λέει ο τύπος αυτός, όμως ίσως είναι πιο χρήσιμο να ανακαλύψει κανείς πώς να παραμένει ισορροπημένος απέναντι σε κάθε είδους ερέθισμα. Αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος και, έχω την εντύπωση, ότι κάποτε αντιλαμβάνεσαι πως είναι ο μόνος δρόμος που βγάζει νόημα.
Συγνώμη.
Μπραντ Ουόρνερ – Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007
ΥΓ
Επειδή έχω καιρό να βάλω το σχετικό λινκ, το αρχείο με τα κείμενα του Μπραντ Ουόρνερ στα Suicide Girls, υπάρχει εδώ.
Όπως έχω γράψει και παλιότερα, ένας από τους βασικούς στόχους του Hardcore Zen GR, είναι να βοηθήσει όσους ενδιαφέρονται για το Ζεν να ξεκινήσουν να ασκούνται και να τους δώσει έναν μπούσουλα για το τι σημαίνει Βουδισμός και πώς αυτός μπορεί να αποτελέσει μέρος της καθημερινής τους ζωής –όλα αυτά, με μια άμεση και πρακτική προσέγγιση, χωρίς τις γνωστές παπαρολογίες που συνήθως συνοδεύουν τις φιλοσοφίες της Άπω Ανατολής.
Συνεχίζοντας με βάση την αρχή αυτή, έχω τη χαρά να σας ανακοινώσω ότι μπορείτε πλέον να κατεβάσετε χρησιμοποιώντας αυτό το λινκ το βιβλιαράκι Εισαγωγή στον Βουδισμό και την Άσκηση του Ζαζέν του Μάικλ Λάτσφορντ (Michael Luetchford), μαθητή του Γκούντο Νισιτζίμα, παλαιού μέλους της Ντόγκεν Σάνγκα και δασκάλου του Ζεν στην Αγγλία. Το μικρό αυτό εγχειρίδιο είναι μια ακόμα απόπειρα για την παρουσίαση στα Ελληνικά της ματιάς του Δασκάλου Νισιτζίμα και, ταυτόχρονα, ένας εξαιρετικός οδηγός για αρχάριους στο Ζεν.
Το βιβλιαράκι είναι μόλις 30 σελίδες, όμως αυτές είναι αρκετές για να παρουσιάσει (στις πρώτες 15) τις βασικές αρχές της διδασκαλίας του Βούδα, του ιδρυτή του Σότο Ζεν, Ντόγκεν Ζέντζι (1200-1253) και του Γκούντο Νισιτζίμα καθώς και, (στις επόμενες 15) την ίδια την άσκηση του Ζαζέν και τον καλύτερο τρόπο να την ξεκινήσει κανείς. Τόσο το πρώτο (θεωρητικό), όσο και το δεύτερο (πρακτικό) μέρος είναι γραμμένα απλά και λιτά, επιτρέποντας έτσι στον αναγνώστη να κατανοήσει πλήρως το αντικείμενο και να ξεκινήσει, άμεσα κιόλας, να ασκείται στο Ζαζέν –προφανώς, ο Βουδισμός δεν τελειώνει εκεί, όμως σίγουρα από εκεί αρχίζει!
Το Εισαγωγή στον Βουδισμό και την Άσκηση του Ζαζέν είναι φτιαγμένο σε μορφή αρχείου PDF (έχουμε όλοι Acrobat Reader, όχι;) και μπορείτε να το κατεβάσετε –προφανώς– δωρεάν. Αν ενδιαφέρεστε για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Μάικλ Λάτσφορντ, μπορείτε να ξεκινήσετε από την πρώτη σελίδα του σάιτ του, στη διεύθυνση http://www.dogensangha.org.uk/ ενώ για το σάιτ-μπλογκ του Γκούντο Νισιτζίμα, υπάρχει μόνιμο λινκ στα αριστερά, κάτω από τον τίτλο «Σχετικά Σάιτ». Για μεγαλύτερη διευκόλυνση όσων ενδιαφέρονται αλλά και για άμεση πρόσβαση στο βιβλίο/αρχείο, φρόντισα να βάλω (επίσης στα αριστερά) ένα μόνιμο λινκ απευθείας σ’ αυτό με τη φωτογραφία του εξωφύλλου –κάνοντας κλικ, θα ανοίξει κατευθείαν το PDF από το σάιτ του Μάικλ Λάτσφορντ. Αν θέλετε να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας ή να το τυπώσετε, δεν έχετε παρά να δώσετε τις σχετικές εντολές (μ’ άλλα λόγια, να πατήσετε τα σχετικά κουμπάκια) στον Acrobat.
Ελπίζω να σας φανεί χρήσιμο. Και εννοείται ότι είμαι πάντοτε στη διάθεσή σας για τυχόν διευκρινίσεις, ερωτήσεις κ.λπ. Παρεμπιπτόντως, η μετάφραση στα Ελληνικά είναι δική μου, οπότε αν εντοπίσετε κάνα καλαπόδι που διέλαθε της προσοχής μου, παρακαλώ ειδοποιήστε με!
