Το Κέντρο των Πάντων

Σκεφτείτε για λίγο πόση εμπιστοσύνη και συνεργασία χρειάστηκε προκειμένου να μπορέσει να συμβεί αυτό που κάνετε αυτή τη στιγμή.

Ποιος έφτιαξε την οθόνη στην οποία διαβάζετε το κείμενο αυτό; Ποιος μετέφερε τη συσκευή στο μαγαζί; Ποιος την εφηύρε; Και ποιος εφηύρε την προηγούμενη μηχανή πάνω στην οποία στήριξε την εφεύρεσή του εκείνος ο εφευρέτης; Ποιος εφηύρε το πρώτο καρφί στην ιστορία; Την πρώτη βίδα; Ποιος εξόρυξε το σίδερο για να φτιαχτεί εκείνη η μηχανή; Ποιος μάζεψε το φαγητό που έφαγαν οι άνθρωποι που τα εφηύραν όλα αυτά;

Και τι έπρεπε να γίνει πριν πέσει η πρώτη βροχή πάνω στον πλανήτη Γη; Πόσα άστρα έπρεπε να γίνουν σούπερ-νόβα προκειμένου να φτιαχτούν στα στοιχεία από τα οποία αποτελείται αυτός ο πλανήτης, αυτή η συσκευή μέσω της οποίας διαβάζετε το κείμενο αυτό, το σώμα σας, ο νους σας;

Και πού βρισκόσασταν εσείς όταν συνέβαιναν όλα αυτά;

Πώς είναι δυνατόν να μην ήσασταν εκεί όταν όλα τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται το σώμα και ο νους σας ήταν εκεί από πριν τη δημιουργία του σύμπαντος και θα παραμείνουν μέχρι πολύ αφότου έχουν εξαφανιστεί όλα όσα αντιλαμβάνεστε;

Εσείς είστε το κέντρο όλων αυτών. Είστε το σημείο στο οποίο ενώνονται όλα. Όμως μην το παίρνετε επάνω σας. Επειδή το ίδιο είμαι κι εγώ. Και οποιοσδήποτε άλλος.

Είναι το “εσείς” απλώς μια ονομασία ενός σημείου στο οποίο συναντιούνται όλα αυτά;

Τι είναι ο χρόνος; Είναι ο χρόνος ο αριθμός των διαδρομών που κάνει αυτός ο πλανήτης γύρω από τον ήλιο; Σκεφτόμαστε ότι ο χρόνος είναι κάτι πραγματικό –όμως πού είναι; Πού πάει όταν φεύγει; Μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε χρονική στιγμή έχει διαρρεύσει από αυτήν εδώ;

Ο κόσμος στον οποίο ζείτε, το άτομο που είστε, έχουν χτιστεί με εμπιστοσύνη και συνεργασία. Και με πόλεμο και συμπλοκές. Τα φάρμακα που σας έσωσαν τη ζωή όταν ήσασταν παιδιά, αναπτύχθηκαν σε αιματοβαμμένα πεδία μαχών. Δε θα ήσασταν εδώ αν δεν είχαν γίνει πόλεμοι πριν γεννηθείτε.

Ποιοι είστε αν όχι το κέντρο όλων όσων έχουν υπάρξει πριν από εσάς και όλων όσων θα υπάρξουν ποτέ;

Φαντάζεστε ότι φτιάξατε τον εαυτό σας; Φαντάζεστε ότι είστε ανεξάρτητοι; Πολύ χαριτωμένο!

Ακόμα και οι σκέψεις σας σχηματίστηκαν από διαδικασίες που είναι αδύνατον να συλλάβετε. Η γλώσσα που μιλάτε, η γλώσσα με την οποία σχηματίζετε τις απόψεις “σας”, οι έννοιες στις οποίες έχουν βασιστεί οι γλώσσες αυτές, δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που έζησαν ολόκληρες ζωές και που επίσης είχαν σκέψεις που θεωρούσαν ότι είναι δικές τους.

Και μερικοί έχουν το θράσος, την αυθάδεια, την απόλυτη βλακεία να τα αποκαλούν αυτά “πεζά”, να τα αποκαλούν “βαρετά” , να τα αποκαλούν “μη ικανοποιητικά”, να εύχονται να ήταν κάπου αλλού. Να παίρνουν ναρκωτικά που αλλοιώνουν τον νου ώστε να δουν την “αλήθεια”. Από πού κι ως πού; Ποιος πέθανε και τους έχρισε βασιλιάδες όλου του κόσμου;

Και στο κάτω-κάτω, που αλλού θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς;

Σας αξίζει ό,τι καλύτερο υπάρχει στον κόσμο; Σας αξίζει ένα διάλειμμα; Πιστεύετε τις μαλακίες που σας λένε στις “ειδήσεις”; Πιστεύετε ότι έχουν έστω και την ελάχιστη ιδέα περισσότερο από εσάς σχετικά με τι είναι σημαντικό, σχετικά με το πού πάμε, σχετικά με το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Λατρεύετε τον Θεό; Αρνείστε την ύπαρξη του Θεού; Πιστεύετε ότι είτε το ένα, είτε το άλλο έχουν οποιαδήποτε βαρύτητα στην πραγματική κατάσταση;

Ίσως αυτό το οποίο θα έπρεπε να κοιτάμε δεν είναι ο χρόνος. Ίσως είναι η συνεργασία. Ίσως αυτό που θα έπρεπε να σκεφτόμαστε είναι η εμπιστοσύνη. Όχι απλώς να απαιτούμε εμπιστοσύνη από τους άλλους αλλά να γίνουμε κάποιοι που οι άλλοι θα μπορούν να εμπιστεύονται.

Ίσως το καλύτερο μέλλον να είναι ένα μέλλον απόλυτης εμπιστοσύνης, απόλυτης συνεργασίας. Όμως πώς θα φτάσουμε εκεί όταν επιμένετε ότι εσείς έχετε δίκιο και οι άλλοι έχουν άδικο;

Μπραντ Ουόρνερ – Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017