Για όσους δεν το πρόσεξαν ήδη, έχω ανεβάσει ένα καινούριο άρθρο στο SuicideGirls. Αν θέλετε να το δείτε τα άρθρα μου εκεί, περάστε μια βόλτα κάνοντας κλικ στις λέξεις «καινούριο άρθρο στο SuicideGirls» –ωστόσο, και επειδή είμαι πραγματικά άχρηστος με τα HTML και τα τέτοια, αν δε σας βγάλει εκεί που πρέπει, κάντε κλικ στο λινκ που υπάρχει στο κάτω μέρος αυτού του ποστ.
Το τελευταίο αυτό άρθρο, είναι κατά κάποιον τρόπο μια απάντηση σε ορισμένες από τις ατέλειωτες φλυαρίες που ξεκίνησαν από ένα προηγούμενό μου ποστ. Μερικές φορές, λέω εδώ πέρα ορισμένα πράγματα έτσι, ελαφρά τη καρδία, και ξεχνάω ότι είμαι κάτι σαν σελέμπριτι ή κάποια αντίστοιχη παπαριά. Είχα σχολιάσει λοιπόν για ένα σάιτ που το έχει μια τύπισσα, οι μαθητές της οποίας είχαν γράψει στα comments του δικού μου μπλογκ, διαφημίζοντάς την (γεγονός το οποίο μου φαίνεται κουλό ούτως ή άλλως). Τέλος πάντων, μακάρι να είχα κρατήσει το στόμα μου κλειστό, διότι δε δίνω μια ούτε γι αυτή, ούτε για τους μαθητές της. Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο.
Ξέρετε, πολλά από αυτά που διάφοροι φιλόδοξοι Δάσκαλοι από αυτούς που κυκλοφορούν, ισχυρίζονται ότι αποτελούν τη βάση της υποτιθέμενης Μεγάλης Αφύπνισής τους, είναι σχεδόν ίδια με διάφορα πράγματα που αντιμετώπισα πριν από αρκετά χρόνια, ως μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας του να κάνει κανείς Ζαζέν. Και δε συνέβησαν μόνο σ’ εμένα –ένα κάρο ασκούμενοι τα αντιμετώπισαν τα πράγματα αυτά. Στη δική μου περίπτωση, την είχα ακούσει κιόλας πολύ –θυμάμαι ότι κυκλοφόραγα δεξιά-αριστερά σκεφτόμενος «Γιέα, μπέιμπι! Είμαι ο Άρχοντας όλης της Δημιουργίας –δεν κάνω πλάκα!!!» και ήμουν έτοιμος να μαζέψω τους μοναχούς που στέκονταν και ζητούσαν ελεημοσύνη έξω από τον σταθμό του Σιντζούκου και να τους πάω κόντρες για το ποιος είναι ο πιο φωτισμένος. Είχαν δει τις μεγάλες αλήθειες των οποίων ήμουν πλέον κοινωνός; Δεν το πίστευα. ΧΑ! Τι άσχετοι ήταν, συγκρινόμενοι μ’ ΕΜΕΝΑ!
Αν, ωστόσο, μελετήσεις τα κοάν, θα δεις και θα ξαναδείς διάφορες περιπτώσεις νεαρών μοναχών που την είχαν ακούσει με τις αρχικές τους εμπειρίες στην άσκηση και που τους τη λένε οι δάσκαλοί τους. Αν η σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή είναι υγιής, αυτό συνήθως έχει αποτέλεσμα, όμως όταν δεν είναι, οι νεαροί καταλήγουν να την κάνουν από τους δασκάλους τους, πεπεισμένοι ότι έχουν ξεπεράσει ακόμα και τους μεγάλους δασκάλους ως προς το βάθος και την ισχύ της καινούριας τους φώτισης. Δεν είναι κάτι καινούριο –έχει γίνει αμέτρητες φορές τα τελευταία δυο χιλιάδες χρόνια.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Ντόγκεν συμβούλευε τον κόσμο να μη μελετά Βουδισμό χωρίς δάσκαλο –στο συγκεκριμένο θέμα έχω αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο επόμενό μου βιβλίο. Το καλό είναι ότι τελικά δεν υπάρχει πρόβλημα στο να κάνεις Ζαζέν χωρίς δάσκαλο. Αν δεν έχεις καμιά τρελή υστερία με το να σου ‘ρθει η φοβερή εμπειρία από την άσκηση, το Ζαζέν δε θα σε βλάψει –αντίθετα, μάλιστα, πιθανότατα θα σου κάνει και πολύ καλό. Αν όμως ανακαλύψεις ότι πραγματικά σε ενδιαφέρει σοβαρά η άσκηση, ο δάσκαλος είναι απολύτως αναγκαίος. Μεταξύ άλλων, ένας καλός δάσκαλος θα σε εμποδίσει να βγεις και να διαλαλείς ότι είσαι ο Ένας και Αληθινός Μεσσίας μόλις σου έρθει η πρώτη, ρηχή και ελάχιστη κατανόηση των πραγμάτων.
Έχουμε μάθει τόσο πολύ να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο στον οποίο ζούμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο που, όταν αρχίζεις για πρώτη φορά να ψυλλιάζεσαι πώς είναι στην πραγματικότητα τα πράγματα, μπορεί να σε σοκάρει καλά-καλά. Η σοβαρότητα αυτού του σοκ, εξαρτάται από το πόσο βαθιά έχεις φάει τον υποτιθέμενο «φυσιολογικό» τρόπο να βλέπεις τα πράγματα. Αν, τον έχεις πραγματικά, πραγματικά, πραγματικά φάει χωρίς καμία αμφιβολία και αμφισβήτηση, θα σου φύγει το κεφάλι όταν έρθεις αντιμέτωπος έστω και με την παραμικρή υποψία κατανόησης του πώς είναι στην πραγματικότητα τα πράγματα. Αν, από την άλλη, είχες ούτως ή άλλως αμφιβολίες και ερωτηματικά σχετικά με αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν «φυσιολογικά», ίσως το σοκ να μην είναι και τόσο σοβαρό. Οι άνθρωποι που σοκάρονται περισσότερο, είναι αυτοί που πιθανότατα θα πιστέψουν ότι είναι οι Νέοι Σωτήρες της Ανθρωπότητας τη στιγμή που θα τους κάτσει έστω και η ελάχιστη υποψία ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως τους τα έχουν πει. Όπως και να ‘χει πάντως, η διαφορά μεταξύ του τι είναι πραγματικά η ζωή και τι σου έχουν πει ότι είναι, είναι τόσο μεγάλη που σχεδόν όλοι εκπλήσσονται όταν την αντιληφθούν.
Πιστεύω ότι υπάρχει ένας πραγματικός κίνδυνος με όλα αυτά τα και καλά Φωτισμένα Όντα που πουλάνε την πραμάτεια τους αυτόν τον καιρό. Κάποιος που είναι πολύ πειστικός, μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις σχεδόν τα πάντα. Στο Hardcore Zen, λέω την ιστορία για το πόσο πολύ με είχε εντυπωσιάσει ο πρώην ηγέτης του ναού των Χάρε Κρίσνα στο Κλήβελαντ. Ο τύπος αυτός, αργότερα μπλέχτηκε σε μια υπόθεση φόνου στη Δυτική Βιρτζίνια. Πρόσφατα, έπεσα πάνω στο βιβλίο Monkey on a Stick, το οποίο αναφέρεται λεπτομερώς στην υπόθεση και έχει και μια φωτογραφία του τύπου. Κοιτάζοντάς τον ξανά μετά από 20-κάτι χρόνια, ανατρίχιασα όταν σκέφτηκα τι μπορεί να είχε συμβεί αν δεν είχα κρατηθεί από τον ελάχιστο σκεπτικισμό μου απέναντι σ’ αυτά που έλεγε τότε. Ξέρω ακριβώς πώς οι άνθρωποι μπλέκονται μ’ αυτές τις τρομερές εσχατολογικές αιρέσεις (cults), επειδή θα μπορούσα κάλλιστα να είμαι κι εγώ ένας απ’ αυτούς.
Μπραντ Ουόρνερ – Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2007
Σ.τ.Μ. Για τα κοάν (koan), υπάρχει λινκ στα μόνιμα, επάνω αριστερά. Το επόμενο βιβλίο που αναφέρεται στο κείμενο, είναι το Sit Down and Shut Up, το δεύτερο βιβλίο του Μπραντ Ουόρνερ. Το σάιτ SuicideGirls, ένα αρκετά ασυνήθιστο σάιτ για να φιλοξενεί άρθρα ενός δασκάλου Ζεν, βρίσκεται εδώ, ενώ το τελευταίο άρθρο για το οποίο μιλάει το ποστ, είναι εδώ.
No comments:
Post a Comment