Σκέφτομαι να γράψω ένα βιβλίο για τον Ιησού. Οπότε, λέω να γράψω διάφορες ιδέες που έχω και να τις ποστάρω, έτσι όπως είναι μέσα στο κεφάλι μου. Μπορεί να είναι κάπως χύμα, αλλά μπορεί και να βγει κάτι χρήσιμο. Ορίστε λοιπόν...
Πρέπει να κυκλοφορούν καμιά εκατοστή βιβλία του τύπου «Ιησούς και Βούδας». Όμως, παρότι το θέμα με ενδιαφέρει εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχω πετύχει ακόμα ένα τέτοιο βιβλίο που να μου κινήσει αρκετά το ενδιαφέρον ώστε να σκεφτώ να το αγοράσω –τα ξεφυλλίζω στα βιβλιοπωλεία και στην καλύτερη μπορεί να σκεφτώ κάτι σε στιλ «Μμμ, συμπαθητικό», όμως μέχρι εκεί. Έχω την αίσθηση ότι τα περισσότερα ανήκουν σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες τις οποίες παραθέτω μαζί με τις αντιδράσεις μου (λες και έχετε καμιά ιδιαίτερη αυτή να μάθετε τις αντιδράσεις μου):
1) Βουδιστής Δάσκαλος από μη χριστιανική χώρα προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους από τις χριστιανικές χώρες ότι ο Βουδισμός δεν είναι λατρεία του Σατανά. Οι συγγραφείς αυτού του είδους θέλουν να δείξουν πώς ο Βούδας και ο Ιησούς στην πραγματικότητα είπαν τα ίδια πράγματα οπότε πρέπει κι εμείς να τα πηγαίνουμε όλοι καλά μεταξύ μας. Χάρμα. Δε με ενδιαφέρει. Οι εν λόγω Δάσκαλοι συνήθως δεν ξέρουν αρκετά περί Χριστιανισμού ώστε να μπορούν να πουν πολλά οπότε απλώς λένε και λένε και λένε...
2) Χριστιανός που έχει προσηλυτιστεί στον Βουδισμό γράφει γιατί ο Βουδισμός είναι μια πιο ραφιναρισμένη εκδοχή αυτών που έλεγε ο Ιησούς. Ή, πάλι, ότι ο Βούδας και ο Ιησούς στην πραγματικότητα είπαν λίγο-πολύ τα ίδια. Χάρμα. Επίσης δε με ενδιαφέρει.
3) Πραγματικός Πιστός του Νιού Έιτζ που προσπαθεί να πείσει ότι ο Ιησούς στην πραγματικότητα ήταν βουδιστής επειδή ίσως πήγε στην Ινδία και έμεινε σε κάποιο βουδιστικό μοναστήρι πριν επιστρέψει στην Παλαιστίνη για να αρχίσει την αποστολή του. Ενδιαφέρουσα ιδέα. Όμως ακόμα δεν έχω βρει κάποιο σχετικό βιβλίο που να είναι πραγματικά ψύχραιμο και να παρουσιάζει μια πραγματική ιστορική ανάλυση. Φαίνεται να υπάρχουν ορισμένα στοιχεία ότι μπορεί όντως να έγινε κάτι τέτοιο, όμως τίποτα οριστικό.
4) Ο Ιησούς έχει μια φανταστική ομιλία με τον Βούδα. Ω ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΧΙ!!!!!!!
5) Χριστιανός (συνήθως καθολικός) ο οποίος ενδιαφέρεται για τον Βουδισμό και δίνει την άποψή του γι αυτόν. Συνήθως (όπως στην περίπτωση 1 παραπάνω) σε μια προσπάθεια να δείξει πώς θα μπορούσαμε όλοι να τα πάμε καλά μεταξύ μας. Ελαφρώς πιο ενδιαφέρον αλλά όχι και τόσο. Και εδώ, οι χριστιανοί που γράφουν τέτοια βιβλία φαίνεται να μην έχουν πιάσει τι ακριβώς λέει ο Βουδισμός και σπάνια έχουν οποιαδήποτε εμπειρία βουδιστικής άσκησης.
Ο Χριστιανισμός με ενδιέφερε από τότε που ήμουν παιδί. Όταν ήμουν έφηβος, ήθελα να γίνω χριστιανός. Το πρόβλημα ήταν ότι όταν εξερεύνησα τον Χριστιανισμό, ανακάλυψα ότι δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Για παράδειγμα, όταν ήμουν πρωτοετής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Κεντ, επισκέφθηκα ένα περίπτερο που είχε μια χριστιανική οργάνωση (Campus Christian Ministries) στην πανεπιστημιούπολη και έπιασα κουβέντα μαζί τους. Η άποψή τους, μου φάνηκε ότι ήταν «Ο Ιησούς έκανε θαύματα, αυτό αποδεικνύει ότι ήταν Θεός, συνεπώς αυτά που είπε πρέπει να είναι πολύ σημαντικά». Το δικό μου πρόβλημα ήταν ότι οι αποδείξεις για τα θαύματα αυτά ήταν τόσο διάτρητες που δεν μπορούσα να τις αποδεχτώ καθόλου. Και απ’ την άλλη, γιατί χρειαζόμαστε θαύματα προκειμένου να πιστέψουμε αυτά που είπε κάποιος, αν αυτά που είπε ήταν όντως γαμάτα.
Τέλος πάντων, επέμεινα. Επισκέφθηκα μερικές εκκλησίες και είτε βαρέθηκα του θανάτου, είτε μου φάνηκε ότι ήταν γεμάτες από πραγματικά τρελαμένους ανθρώπους που με τρόμαξαν για τα καλά. Προσευχήθηκα στον Ιησού να μπει στην καρδιά μου. Δεν έγινε τίποτα. Αγόρασα και ένα μικρό ασημένιο σταυρουδάκι και το φόραγα για κάποιο διάστημα. Καμιά αλλαγή. Διάβασα την Καινή Διαθήκη. Ωραία, αλλά όχι και τίποτα το συγκλονιστικό. Και μετά από μερικά χρόνια τα παράτησα. Παρόλα αυτά, διατήρησα από τότε το ενδιαφέρον μου για τον Χριστιανισμό και εδώ που τα λέμε, έχω πολύ περισσότερη διάθεση να διαβάσω και να μελετήσω κάτι σχετικό με τη ζωή του Ιησού παρά κάτι σχετικό με τη ζωή του Βούδα.
Για να προλάβω τυχόν e-mail που θα προσπαθήσουν να με προσηλυτίσουν, να σας πω ξεκάθαρα και χωρίς καμία αμφιβολία ότι πλέον είμαι πολύ μακριά για να «σωθώ». Είμαι βουδιστής μοναχός και πλήρως πεπεισμένος πιστός της φιλοσοφίας του Ντόγκεν. Έχω δει με τα μάτια μου την αλήθεια αυτών που έγραψε ο Ντόγκεν και δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσω την πλάτη μου στην αλήθεια αυτή.
Παρόλα αυτά, η ζωή, η διδασκαλία και η αποστολή του Ιησού εξακολουθούν να με συναρπάζουν. Δεν πιστεύω ότι ο Βουδισμός και ο Χριστιανισμός είναι ασύμβατοι. Πιστεύω ότι μπορείς να ασκείσαι στο Ζαζέν, να μελετάς την οπτική του Ντόγκεν και την αντίληψή του για τη ζωή και να παραμείνεις χριστιανός. Πιστεύω όμως ότι από τη μελέτη σου αυτή, θα βγεις ένα πολύ διαφορετικό είδος χριστιανού –πιθανώς ένα είδος χριστιανού που οι άλλοι χριστιανοί δε θα αναγνωρίζουν ως χριστιανό. Το ίδιο ισχύει, νομίζω, και για κάθε θρησκεία στην οποία πιστεύει κανείς όταν έρχεται στην άσκηση του Ζαζέν. Επειδή δεν ξέρω αρκετά περί Ιουδαϊσμού, Ισλάμ, Ινδουισμού, Ζωροαστρισμού, Γουΐκα ή των άλλων θρησκειών μάλλον δεν μπορώ να κάνω κάποιο σχόλιο που να έχει νόημα ή να είναι χρήσιμο για αυτούς που τις πιστεύουν. Όμως ίσως (ίσως λέω), μπορώ να κάνω κάποιο τέτοιο σχόλιο για τον Χριστιανισμό.
Παρόλα αυτά, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι που θέλω να πω. Θέλω να πω, ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί που θέλουν να γράψουν βιβλία του στιλ «γιατί να μην τα πάμε όλοι καλά μεταξύ μας» σχετικά με τον Χριστιανισμό και τον Βουδισμό –ούτε υπήρξαν τόσο μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ τους στην παγκόσμια ιστορία, ούτε και πιστεύω ότι θα υπάρξουν. Ζούμε, ωστόσο, σε μια εποχή που ο Βουδισμός έχει αρχίσει να διεισδύει σε πολιτισμούς που ως τώρα ήταν χριστιανικοί και καθώς προκύπτει μια τέτοια ζύμωση, πρόκειται να προκύψει ένα νέο είδος Βουδισμού. Όπως ο ινδικός Βουδισμός επηρεάστηκε από ταοϊστικές ιδέες όταν πήγε στην Κίνα, ο ευρώ-αμερικανικός Βουδισμός ερμηνεύεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε μέσα από μια ιουδαίο-χριστιανική οπτική γωνία. Τι θα συμβεί;
Πολύς κόσμος αναρωτιέται αν ο Βουδισμός είναι θρησκεία ή φιλοσοφία. Έχω αρχίσει να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα από τα δύο –είναι περισσότερο μια στάση ζωής. Ο ίδιος ο Βούδας χρησιμοποίησε ορισμένα στοιχεία από τις θρησκείες που ήξερε, όπως οι μεταγενέστεροι βουδιστές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τις θρησκείες που εκείνοι ήξεραν. Και το ίδιο κάνουν σήμερα οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι βουδιστές. Αυτό που έχει σημασία όταν κάνουμε κάτι τέτοιο, είναι να διατηρήσουμε τον πυρήνα που έχει να κάνει με τη στάση ζωής. Δεν μπορούμε να παίρνουμε χύμα ό,τι βρίσκουμε μπροστά μας επειδή έτσι θα αισθανθούν άνετα οι άνθρωποι στον πολιτισμό στον οποίο ζούμε ή επειδή έτσι θα κερδίσουμε πιστούς και προσήλυτους. Ο Βουδισμός δεν έχει καμία σχέση με το να κερδίσεις προσήλυτους.
Δε με ενδιαφέρει να κάνω τον Βουδισμό ασφαλή για τους χριστιανούς ή το αντίστροφο. Στην πραγματικότητα, και σε κάποιο βαθμό, θα έλεγα ότι ο Βουδισμός είναι ελαφρώς επικίνδυνος για τους χριστιανούς. Όχι από την πλευρά ότι υπάρχει γι αυτούς κάποιος κίνδυνος σωματικής βλάβης –προφανώς. Όμως ενδέχεται οι χριστιανοί να πρέπει να συμφιλιωθούν με τις ιδέες του Βούδα, του Ντόγκεν και άλλων βουδιστών δασκάλων. Αντίθετα, δεν αισθάνομαι ότι ο Χριστιανισμός παρουσιάζει κανενός είδος κίνδυνο για τον Βουδισμό. Ίσως να αποτελεί απειλή για ορισμένες κουφές φιλοσοφίες που αυτοαποκαλούνται Βουδισμός. Όμως ο πραγματικός Βουδισμός είναι απλώς ρεαλισμός. Και η ρεαλιστική άποψη μπορεί να εφαρμοστεί σε οτιδήποτε. Αν αυτό που αποκαλείς «Βουδισμό» δεν είναι 100% ρεαλιστικό και συνεπώς ικανό να σταθεί απέναντι σε οτιδήποτε συναντάει, δεν είναι Βουδισμός και θα πρέπει να το παρακάμψεις ακαριαία.
Αν ο Χριστιανισμός είναι ρεαλιστικός, μπορεί να βγει ανέπαφος από τη συνάντησή του με τον Βουδισμό. Προσωπικά, ελπίζω ότι μπορεί –θέλω να μπορεί. Απλώς αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό.
Μπραντ Ουόρνερ – Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2006
Σ.τ.Μ. Περισσότερες πληροφορίες για την οργάνωση Christian Campus Ministries (όχι Campus Christian Ministries!) μπορείτε να βρείτε εδώ.
Πρέπει να κυκλοφορούν καμιά εκατοστή βιβλία του τύπου «Ιησούς και Βούδας». Όμως, παρότι το θέμα με ενδιαφέρει εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχω πετύχει ακόμα ένα τέτοιο βιβλίο που να μου κινήσει αρκετά το ενδιαφέρον ώστε να σκεφτώ να το αγοράσω –τα ξεφυλλίζω στα βιβλιοπωλεία και στην καλύτερη μπορεί να σκεφτώ κάτι σε στιλ «Μμμ, συμπαθητικό», όμως μέχρι εκεί. Έχω την αίσθηση ότι τα περισσότερα ανήκουν σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες τις οποίες παραθέτω μαζί με τις αντιδράσεις μου (λες και έχετε καμιά ιδιαίτερη αυτή να μάθετε τις αντιδράσεις μου):
1) Βουδιστής Δάσκαλος από μη χριστιανική χώρα προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους από τις χριστιανικές χώρες ότι ο Βουδισμός δεν είναι λατρεία του Σατανά. Οι συγγραφείς αυτού του είδους θέλουν να δείξουν πώς ο Βούδας και ο Ιησούς στην πραγματικότητα είπαν τα ίδια πράγματα οπότε πρέπει κι εμείς να τα πηγαίνουμε όλοι καλά μεταξύ μας. Χάρμα. Δε με ενδιαφέρει. Οι εν λόγω Δάσκαλοι συνήθως δεν ξέρουν αρκετά περί Χριστιανισμού ώστε να μπορούν να πουν πολλά οπότε απλώς λένε και λένε και λένε...
2) Χριστιανός που έχει προσηλυτιστεί στον Βουδισμό γράφει γιατί ο Βουδισμός είναι μια πιο ραφιναρισμένη εκδοχή αυτών που έλεγε ο Ιησούς. Ή, πάλι, ότι ο Βούδας και ο Ιησούς στην πραγματικότητα είπαν λίγο-πολύ τα ίδια. Χάρμα. Επίσης δε με ενδιαφέρει.
3) Πραγματικός Πιστός του Νιού Έιτζ που προσπαθεί να πείσει ότι ο Ιησούς στην πραγματικότητα ήταν βουδιστής επειδή ίσως πήγε στην Ινδία και έμεινε σε κάποιο βουδιστικό μοναστήρι πριν επιστρέψει στην Παλαιστίνη για να αρχίσει την αποστολή του. Ενδιαφέρουσα ιδέα. Όμως ακόμα δεν έχω βρει κάποιο σχετικό βιβλίο που να είναι πραγματικά ψύχραιμο και να παρουσιάζει μια πραγματική ιστορική ανάλυση. Φαίνεται να υπάρχουν ορισμένα στοιχεία ότι μπορεί όντως να έγινε κάτι τέτοιο, όμως τίποτα οριστικό.
4) Ο Ιησούς έχει μια φανταστική ομιλία με τον Βούδα. Ω ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΧΙ!!!!!!!
5) Χριστιανός (συνήθως καθολικός) ο οποίος ενδιαφέρεται για τον Βουδισμό και δίνει την άποψή του γι αυτόν. Συνήθως (όπως στην περίπτωση 1 παραπάνω) σε μια προσπάθεια να δείξει πώς θα μπορούσαμε όλοι να τα πάμε καλά μεταξύ μας. Ελαφρώς πιο ενδιαφέρον αλλά όχι και τόσο. Και εδώ, οι χριστιανοί που γράφουν τέτοια βιβλία φαίνεται να μην έχουν πιάσει τι ακριβώς λέει ο Βουδισμός και σπάνια έχουν οποιαδήποτε εμπειρία βουδιστικής άσκησης.
Ο Χριστιανισμός με ενδιέφερε από τότε που ήμουν παιδί. Όταν ήμουν έφηβος, ήθελα να γίνω χριστιανός. Το πρόβλημα ήταν ότι όταν εξερεύνησα τον Χριστιανισμό, ανακάλυψα ότι δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Για παράδειγμα, όταν ήμουν πρωτοετής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Κεντ, επισκέφθηκα ένα περίπτερο που είχε μια χριστιανική οργάνωση (Campus Christian Ministries) στην πανεπιστημιούπολη και έπιασα κουβέντα μαζί τους. Η άποψή τους, μου φάνηκε ότι ήταν «Ο Ιησούς έκανε θαύματα, αυτό αποδεικνύει ότι ήταν Θεός, συνεπώς αυτά που είπε πρέπει να είναι πολύ σημαντικά». Το δικό μου πρόβλημα ήταν ότι οι αποδείξεις για τα θαύματα αυτά ήταν τόσο διάτρητες που δεν μπορούσα να τις αποδεχτώ καθόλου. Και απ’ την άλλη, γιατί χρειαζόμαστε θαύματα προκειμένου να πιστέψουμε αυτά που είπε κάποιος, αν αυτά που είπε ήταν όντως γαμάτα.
Τέλος πάντων, επέμεινα. Επισκέφθηκα μερικές εκκλησίες και είτε βαρέθηκα του θανάτου, είτε μου φάνηκε ότι ήταν γεμάτες από πραγματικά τρελαμένους ανθρώπους που με τρόμαξαν για τα καλά. Προσευχήθηκα στον Ιησού να μπει στην καρδιά μου. Δεν έγινε τίποτα. Αγόρασα και ένα μικρό ασημένιο σταυρουδάκι και το φόραγα για κάποιο διάστημα. Καμιά αλλαγή. Διάβασα την Καινή Διαθήκη. Ωραία, αλλά όχι και τίποτα το συγκλονιστικό. Και μετά από μερικά χρόνια τα παράτησα. Παρόλα αυτά, διατήρησα από τότε το ενδιαφέρον μου για τον Χριστιανισμό και εδώ που τα λέμε, έχω πολύ περισσότερη διάθεση να διαβάσω και να μελετήσω κάτι σχετικό με τη ζωή του Ιησού παρά κάτι σχετικό με τη ζωή του Βούδα.
Για να προλάβω τυχόν e-mail που θα προσπαθήσουν να με προσηλυτίσουν, να σας πω ξεκάθαρα και χωρίς καμία αμφιβολία ότι πλέον είμαι πολύ μακριά για να «σωθώ». Είμαι βουδιστής μοναχός και πλήρως πεπεισμένος πιστός της φιλοσοφίας του Ντόγκεν. Έχω δει με τα μάτια μου την αλήθεια αυτών που έγραψε ο Ντόγκεν και δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσω την πλάτη μου στην αλήθεια αυτή.
Παρόλα αυτά, η ζωή, η διδασκαλία και η αποστολή του Ιησού εξακολουθούν να με συναρπάζουν. Δεν πιστεύω ότι ο Βουδισμός και ο Χριστιανισμός είναι ασύμβατοι. Πιστεύω ότι μπορείς να ασκείσαι στο Ζαζέν, να μελετάς την οπτική του Ντόγκεν και την αντίληψή του για τη ζωή και να παραμείνεις χριστιανός. Πιστεύω όμως ότι από τη μελέτη σου αυτή, θα βγεις ένα πολύ διαφορετικό είδος χριστιανού –πιθανώς ένα είδος χριστιανού που οι άλλοι χριστιανοί δε θα αναγνωρίζουν ως χριστιανό. Το ίδιο ισχύει, νομίζω, και για κάθε θρησκεία στην οποία πιστεύει κανείς όταν έρχεται στην άσκηση του Ζαζέν. Επειδή δεν ξέρω αρκετά περί Ιουδαϊσμού, Ισλάμ, Ινδουισμού, Ζωροαστρισμού, Γουΐκα ή των άλλων θρησκειών μάλλον δεν μπορώ να κάνω κάποιο σχόλιο που να έχει νόημα ή να είναι χρήσιμο για αυτούς που τις πιστεύουν. Όμως ίσως (ίσως λέω), μπορώ να κάνω κάποιο τέτοιο σχόλιο για τον Χριστιανισμό.
Παρόλα αυτά, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι που θέλω να πω. Θέλω να πω, ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί που θέλουν να γράψουν βιβλία του στιλ «γιατί να μην τα πάμε όλοι καλά μεταξύ μας» σχετικά με τον Χριστιανισμό και τον Βουδισμό –ούτε υπήρξαν τόσο μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ τους στην παγκόσμια ιστορία, ούτε και πιστεύω ότι θα υπάρξουν. Ζούμε, ωστόσο, σε μια εποχή που ο Βουδισμός έχει αρχίσει να διεισδύει σε πολιτισμούς που ως τώρα ήταν χριστιανικοί και καθώς προκύπτει μια τέτοια ζύμωση, πρόκειται να προκύψει ένα νέο είδος Βουδισμού. Όπως ο ινδικός Βουδισμός επηρεάστηκε από ταοϊστικές ιδέες όταν πήγε στην Κίνα, ο ευρώ-αμερικανικός Βουδισμός ερμηνεύεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε μέσα από μια ιουδαίο-χριστιανική οπτική γωνία. Τι θα συμβεί;
Πολύς κόσμος αναρωτιέται αν ο Βουδισμός είναι θρησκεία ή φιλοσοφία. Έχω αρχίσει να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα από τα δύο –είναι περισσότερο μια στάση ζωής. Ο ίδιος ο Βούδας χρησιμοποίησε ορισμένα στοιχεία από τις θρησκείες που ήξερε, όπως οι μεταγενέστεροι βουδιστές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τις θρησκείες που εκείνοι ήξεραν. Και το ίδιο κάνουν σήμερα οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι βουδιστές. Αυτό που έχει σημασία όταν κάνουμε κάτι τέτοιο, είναι να διατηρήσουμε τον πυρήνα που έχει να κάνει με τη στάση ζωής. Δεν μπορούμε να παίρνουμε χύμα ό,τι βρίσκουμε μπροστά μας επειδή έτσι θα αισθανθούν άνετα οι άνθρωποι στον πολιτισμό στον οποίο ζούμε ή επειδή έτσι θα κερδίσουμε πιστούς και προσήλυτους. Ο Βουδισμός δεν έχει καμία σχέση με το να κερδίσεις προσήλυτους.
Δε με ενδιαφέρει να κάνω τον Βουδισμό ασφαλή για τους χριστιανούς ή το αντίστροφο. Στην πραγματικότητα, και σε κάποιο βαθμό, θα έλεγα ότι ο Βουδισμός είναι ελαφρώς επικίνδυνος για τους χριστιανούς. Όχι από την πλευρά ότι υπάρχει γι αυτούς κάποιος κίνδυνος σωματικής βλάβης –προφανώς. Όμως ενδέχεται οι χριστιανοί να πρέπει να συμφιλιωθούν με τις ιδέες του Βούδα, του Ντόγκεν και άλλων βουδιστών δασκάλων. Αντίθετα, δεν αισθάνομαι ότι ο Χριστιανισμός παρουσιάζει κανενός είδος κίνδυνο για τον Βουδισμό. Ίσως να αποτελεί απειλή για ορισμένες κουφές φιλοσοφίες που αυτοαποκαλούνται Βουδισμός. Όμως ο πραγματικός Βουδισμός είναι απλώς ρεαλισμός. Και η ρεαλιστική άποψη μπορεί να εφαρμοστεί σε οτιδήποτε. Αν αυτό που αποκαλείς «Βουδισμό» δεν είναι 100% ρεαλιστικό και συνεπώς ικανό να σταθεί απέναντι σε οτιδήποτε συναντάει, δεν είναι Βουδισμός και θα πρέπει να το παρακάμψεις ακαριαία.
Αν ο Χριστιανισμός είναι ρεαλιστικός, μπορεί να βγει ανέπαφος από τη συνάντησή του με τον Βουδισμό. Προσωπικά, ελπίζω ότι μπορεί –θέλω να μπορεί. Απλώς αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό.
Μπραντ Ουόρνερ – Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2006
Σ.τ.Μ. Περισσότερες πληροφορίες για την οργάνωση Christian Campus Ministries (όχι Campus Christian Ministries!) μπορείτε να βρείτε εδώ.
No comments:
Post a Comment