Κοιτάξτε να δείτε τι γίνεται: Οι άνθρωποι που το οργανώνουν αυτό είναι φίλοι μου και μου τη σπάει να γίνομαι κακός. Όμως μόλις μου ήρθε ένα e-mail που μιλάει για μια «Τελετή Ορισμού Προθέσεων για το Νέο Έτος» και λέει ότι «Κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς, μαζευόμαστε μια μεγάλη ομάδα για να ορίσουμε τις προθέσεις μας για τον χρόνο που έρχεται και για να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας στην πνευματική μας άσκηση».
Ψώνιο. Μακάρι να μπορούσα να πάω.
Όμως, ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ! «Να ορίσουμε τις προθέσεις μας;» Σοβαρά; Αν πρόκειται να πάρεις μερικές αποφάσεις για την επόμενη χρονιά, πάρε μερικές γαμημένες αποφάσεις για την επόμενη χρονιά –χρειάζεται στ’ αλήθεια να κρεμάμε μια τεράστια ταμπέλα που να λέει «ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΜΕ, ΕΙΜΑΙ ΒΟΥΔΙΣΤΗΣ» σε οτιδήποτε κάνουμε;
Πάει κάνας χρόνος που ακούω για αυτή την ιστορία με το «να ορίσουμε τις προθέσεις μας» και έχω την εντύπωση ότι πρέπει να είναι και παλιότερη –απλώς εγώ δεν την ήξερα. Ήξερα, ωστόσο, για μια τεράστια διαφωνία που είχε ο Νισιτζίμα Ρόσι με έναν από τους μαθητές του σχετικά με το αν το Ζαζέν είναι μια κατάσταση με πρόθεση ή χωρίς πρόθεση. Η άποψη του Νισιτζίμα, ήταν ότι το Ζαζέν είναι μια κατάσταση απολύτως χωρίς πρόθεση και δεν έκανε πίσω ούτε τόσο δα. Έτσι είναι αυτός: ξεροκέφαλος τύπος.
Και θα συμφωνήσω μαζί του. Το Ζαζέν, είναι πράγματι μια κατάσταση χωρίς πρόθεση. Βεβαίως, όλοι που ξεκινούν να ασκούνται έχουν κάποια πρόθεση –κι εγώ είχα, και ο Βούδας είχε, και ο Ντόγκεν είχε. Κανένα πρόβλημα ως εκεί. Το ίδιο το Ζαζέν, ωστόσο, πρέπει να είναι μια κατάσταση χωρίς πρόθεση, μια κατάσταση στην οποία εγκαταλείπεις κάθε πρόθεση. Και αυτό δεν είναι εύκολο, όμως είναι το πιο ουσιαστικό σημείο της άσκησης του Ζεν. Χωρίς αυτό, δεν υπάρχει πραγματική άσκηση Ζεν.
Οπότε τι κάνεις; Δεν μπορείς καν να έχεις την πρόθεση να μην έχεις πρόθεση (τουλάχιστον όπως την εννοούμε συνήθως) –κι αυτή μια πρόθεση είναι. Να ένα ωραίο κοάν.
Το μόνο στοιχείο που μπορώ να δώσω για το πώς απαντιέται το συγκεκριμένο κοάν, είναι ότι η πρόθεση συμβαίνει μέσα στο πλαίσιο της σκέψης. Το να έχεις ή να μην έχεις πρόθεση, είναι περίπου σαν αυτό που περιγράφει ο Ντόγκεν «να σκέφτεσαι τη σκέψη της μη σκέψης». Και πώς το κάνεις αυτό; Ο Ντόγκεν λέει απλώς «Είναι διαφορετικό από το να σκέφτεσαι».
Φυσικά, το Ζαζέν ως κατάσταση χωρίς πρόθεση από τη μια και μια τελετή καθορισμού προθέσεων για τον καινούριο χρόνο από την άλλη, είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Η μόνη σχέση μεταξύ τους, είναι η χρήση της λέξης «πρόθεση». Υπάρχουν τομείς της ζωής στους οποίους οι προθέσεις είναι απολύτως αναγκαίες. Κι εγώ παίρνω μερικές αποφάσεις για τον καινούριο χρόνο –χρειάζεται να έχεις κάποιες προθέσεις προκειμένου να μπορείς να ζεις. Οπότε, δε λέω ότι οι άνθρωποι αυτοί που κάνουν τη συγκεκριμένη τελετή κάνουν κάτι κακό ή κάτι λάθος ή ότι είμαι καλύτερος απ’ αυτούς κ.λπ. Αυτό που λέω είναι ότι το να αποκαλείς τις αποφάσεις σου για τον καινούριο χρόνο «προθέσεις για τον καινούριο χρόνο», μόνο και μόνο για να ακουστείς πιο βουδιστής, είναι πραγματικά σαχλαμάρα. Και λέω απλώς την άποψή μου, την οποία έχετε κάθε δικαίωμα να αγνοήσετε.
Καλή Χρονιά σε όλους!
Μπραντ Ουόρνερ – Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
ΥΓ
Βεβαίως, με το «αποφάσεις για τον καινούριο χρόνο» αποδίδω αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «New Year Resolutions», δηλαδή τα σχέδια που κάνουμε όλοι σχετικά με το τι θέλουμε από τον εαυτό μας για την καινούρια χρονιά.
No comments:
Post a Comment