Παπάρια επίγνωση

Χαίρομαι πολύ που ο Νισιτζίμα Ρόσι, στο ποστ που έκανε στις 24 Μαΐου 2008, έγραψε αυτό που έγραψε για την επίγνωση (mindfulness). Γενικά όλη αυτή η ιστορία με την επίγνωση μου την έχει δώσει πάρα πολύ και χαίρομαι που βλέπω ότι και κάποιος άλλος το βλέπει έτσι –για την ιστορία, το συγκεκριμένο θέμα δεν το συζητήσαμε ποτέ με τον Νισιτζίμα.

Τελευταία λέω συχνά ότι θέλω να τινάξω στον αέρα όλη αυτή τη λατρεία (cult) της επίγνωσης που έχει κατακλύσει τον Βουδισμό. Όπως λέει και ο Νισιτζίμα, η λέξη «επίγνωση» έχει καταλήξει να σημαίνει να μπαίνεις όλο και πιο βαθιά μέσα στο κεφάλι σου και αυτό κάθε άλλο παρά Βουδισμός είναι. Νομίζω ότι έχω γκρινιάξει ξανά στο παρελθόν γι αυτό το θέμα: ζω σε ένα κέντρο διαλογισμού το οποίο χρησιμοποιούν διάφοροι δάσκαλοι και αμέτρητες φορές έχω ακούσει κάποιον να παπαρολογεί περί επίγνωσης και στη συνέχεια, όταν φεύγει, πάω και βρίσκω τις πόρτες ξεκλείδωτες, τα παράθυρα ορθάνοιχτα και τις καρέκλες χύμα. Τι σκατά επίγνωση μελετάνε αυτοί οι τύποι;

Παλιοκατάσταση. Τέλος πάντων, βασικά έκανα μια μικρή διαφήμιση στο μπλογκ του Νισιτζίμα –οπότε πάρτε κι άλλη μια για το CD των Zero Defex.

Μπραντ Ουόρνερ – Κυριακή 25 Μαΐου 2008