Saturday, August 28, 2010

Εκ της Διευθύνσεως (VII) – Εκατό!


Ένα μικρό προσωπικό σημείωμα για να επισημάνω ότι το προηγούμενο ποστ (Περί Κάρμα) ήταν το 100στο. Υπάρχει λόγος για την επισήμανση; Όχι σοβαρός. Όμως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε κάποια κολλήματα με τα ορόσημα και στο σύστημα αρίθμησής μας (το οποίο επηρεάζει και πολλά πράγματα στον τρόπο που σκεπτόμαστε) το 100 είναι ένα τέτοιο ορόσημο.

Το μπλογκ αυτό, ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο (περίπου –στην πραγματικότητα, πριν από 16 μήνες) με στόχο αφενός να εξοικειώσει το ελληνόφωνο κοινό του Ίντερνετ με το έργο του Μπραντ Ουόρνερ, ενός συμπαθέστατου και πολύ ενδιαφέροντα δασκάλου του Βουδισμού Ζεν και αφετέρου να συμβάλλει στο ελληνικό περιεχόμενο γύρω από τον ίδιο τον Βουδισμό Ζεν, ένα θέμα πολύ παρεξηγημένο –και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Είναι θλιβερό –έστω, κατά τη γνώμη μου, όμως δικό μου είναι το μπλογκ!– αλλά μια από τα σημαντικότερες σχολές σκέψης της Άπω Ανατολής, εξακολουθεί να καλύπτεται πλημμελώς στην ελληνική γλώσσα. Σαφώς μπορεί κανείς να βρει αρκετά βιβλία (αν και τα περισσότερα είναι παλιότερες εκδόσεις και, συχνά, ατυχείς μεταφράσεις) όμως στο Ίντερνετ τα πράγματα είναι πολύ, πολύ περιορισμένα – για να το δει κανείς, αρκεί μια απλή αναζήτηση στο Google.

Το πρόβλημα, τουλάχιστον το δικό μου, δεν είναι μόνο στις περιορισμένες απαντήσεις που υπάρχουν αλλά και στο ποιόν των απαντήσεων. Χωρίς να θέλω σώνει και ντε να τσακωθώ με κανέναν –και γιατί να το κάνω, άλλωστε;– θα μου άρεσε πολύ να υπήρχαν έστω και 1-2 σάιτ τα οποία να παρουσίαζαν πληροφορίες για το Ζεν με τρόπο απλό, ξεκάθαρο και απογυμνωμένο από τα διάφορα «διακοσμητικά» που συνήθως συνοδεύουν κάθε τι που έρχεται από τους πολιτισμούς της Άπω Ανατολής.

Κάπως έτσι επέλεξα να χρησιμοποιήσω το υλικό του Μπραντ Ουόρνερ –δεν είναι ο μόνος λόγος, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι ένας σημαντικός λόγος. Και σήμερα, 100 κείμενα μετά, νομίζω ότι είναι σαφές ποια είναι η θέση τόσο η δική του, όσο και (κατά προέκταση) η δική μου απέναντι στη συγκεκριμένη σχολή σκέψης και στην άσκηση που τη στηρίζει: όλοι μας μεγαλώσαμε με κλισέ και παραμυθιάσματα, όμως καλό είναι κάποια στιγμή να βάζουμε τα κλισέ και τα παραμυθιάσματα αυτά κατά μέρος και να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα. Η οποία είναι απείρως συναρπαστικότερη, αν μη τι άλλο επειδή είναι... πραγματική.

Όπως έχω γράψει και άλλοτε, πρόθεσή μου είναι το μπλογκ να συνεχίσει, έστω και με κάποιους περιστασιακούς λόξιγκες, συνήθως συνδεδεμένους με τα ταξίδια μου στο εξωτερικό. Όσο το βλέπετε να συνεχίζει, συνεχίστε κι εσείς να το διαβάζετε, να το προτείνετε σε άλλους και να στέλνετε κάνα e-mail.

Ή και όχι... Εγώ θα σας πω τι θα κάνετε;

ΥΓ
Ναι, εξακολουθεί να με ενδιαφέρει πολύ το θέμα της δημιουργίας μιας ομάδας Ζαζέν και, ναι, το μπλογκ θα λειτουργήσει και, τρόπον τινά, ως μέσο «προώθησης» του βιβλίου/των βιβλίων του Μπραντ. Όμως περισσότερα επ’ αυτών, όταν θα έχω κάτι πιο συγκεκριμένο να πω, ΟΚ;

2 comments:

mr.alobar said...

εμενα το μπλογκ μου ανοιξε τα ματια σε πολλα πραγματα,να τα 1000σει...και οχι μονο και ενα μεγαλο ευχαριστω...

Γρηγόρης A. Μηλιαρέσης said...

Για μια ακόμα φορά, ευχαριστώ πολύ. ΟΚ, το "μου άνοιξε τα μάτια" ακούγεται κάπως βαρύ, αλλά θα προσπαθήσω να το σηκώσω!